💦ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပူေဇာ္ႏိုင္ရင္ အေပါစား အည့ံစား လူတစ္ေယာက္ျဖစ္မလာနိင္💦

💐💐💐

စိတ္ေနသေဘာထား ပိုျပီးျမင့္မားလာေလေလ အမ်ားအတြက္အက်ိဳးရွိမယ့္အလုပ္ကို ပိုျပီးလုပ္ခ်င္ေလေလပဲ။ Personality ေကာင္းတ့ဲလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာျပီဆိုရင္ ကိုယ့္အတြက္အက်ိဳးရွိျပီးေတာ့ အမ်ားအတြက္အက်ိဳးထိခိုက္တာမ်ိဳးကို လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘူး။ ပိုက္ဆံသာရျပီးေတာ့ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းေကာင္းေတြကို သံုးခြင့္၊ထုတ္ေဖာ္ခြင့္မရတဲ႔အလုပ္မ်ိဳးကို မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။

💦အလုပ္ဟာ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ထားျမင့္ျမတ္မႈကိုထုတ္ေဖာ္ဖိို႔အခြင့္အေရးတစ္ခုပဲ။💦

💐💐💐

ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျပည့္ဝတ့ဲသူဟာ လုပ္ေနတ့ဲအလုပ္ကို ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္။ လုပ္ရက်ိဳးနပ္တ့ဲအလုပ္၊ အေရးပါတ့ဲအလုပ္၊ အဓိပၸာယ္အႏွစ္သာရရွိတ့ဲအလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ခ်င္တယ္။ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ စိတ္ထားေကာင္းတ့ဲသူေတြ အရည္အခ်င္းရွိတ့ဲသူေတြနဲ႔ သိကြ်မ္းရတာကို ေက်နပ္တယ္။ အလုပ္လုပ္တ့ဲေနရာမွာ တစ္ဖက္သားကိုမေလးမစားေျပာရတာ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ တဖက္သားရသင့္တ့ဲအခြင့္အေရး မေပးတာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ခ်င္ဘူး။

💐💐💐

အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီးေတာ့ ေငြေၾကးရရံုနဲ႔မေက်နပ္ဘူး။ ပညာဗဟုသုတျမင့္မားဖို႔၊ စိတ္ေနသေဘာထားျမင့္ျမတ္္ဖို႔၊ မိတ္ေဆြေကာင္းတိုးဖို႔၊ မိတ္ေဆြေကာင္းတိုးဖို႔၊ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတ့ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ပဲအလုပ္လုပ္တယ္။ ေက်ာ္ၾကားဖို႔၊ လူအထင္ၾကီးခံရဖို႔၊ ဂုဏ္ရွိဖို႔၊ ေနာက္လိုက္မ်ားဖို႔ဆိုတ့ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔မလုပ္ဘူး။ ကိုယ္လုပ္တ့ဲအလုပ္ဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေလးစားမႈရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပႏိုင္တ့ဲအလုပ္ ျဖစ္ရမယ္။ ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳးကိုပဲလုပ္လုပ္ မိမိလုပ္တ့ဲအလုပ္ေၾကာင့္ မိမိကို္ယ္ကိုမိမိ ပူေဇာ္ႏိုင္ရမယ္။ ေလးစားႏိုင္ရမယ္။

💐💐💐

သတိနဲ႔ေန၊ သတိနဲ႔လုပ္တ့ဲသူဟာ လုပ္သမွ်ကိစၥအားလံုးကို ေလးေလးစားစားလုပ္တယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ မိမိကိုယ္ကိုပူေဇာ္တယ္။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အေပါစား အည့ံစား လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ဘူး။ တကယ္ Personality ေကာင္းတ့ဲသူဆိုရင္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံျပီးေတာ့ အမ်ားအက်ိဳးမ်ားမယ့္အလုပ္ကို လုပ္တယ္။ ဥာဏ္ပညာနည္းတ့ဲသူဟာ ကိုယ္က်ိဳးကိုဦးစားေပးတယ္။ ဥာဏ္ပညာၾကီးတ့ဲသူဟာ အမ်ားအက်ိဳးကိုဦးစားေပးတယ္။ စိတ္က်န္းမာေရးတကယ္ေကာင္းတ့ဲသူ၊ ဘဝကို အေက်နပ္ဆံုး အေအာင္ျမင္ဆံုး ေနႏိုင္ၾကတ့ဲသူေတြအားလံုးဟာ ေစတနာအျပည့္နဲ႔ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ အမ်ားအက်ိဳးကိုေဆာင္ရြက္တတ္တ့ဲသူေတြပဲ ျဖစ္ၾကတယ္။

💐💐💐

တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တ့ဲသူ၊ သူတစ္ပါးအက်ိဳး ထိခိုက္ေအာင္လုပ္ျပီးေတာ့ ကိုယ္က်ိဳးရွာတ့ဲသူဟာ စိတ္မက်န္းမာတ့ဲသူျဖစ္တယ္။ ပိုျပီးေတာ့ဥာဏ္ပါပါနဲ႔လုပ္ရတ့ဲအလုပ္မ်ိဳး၊ ပိုျပီးေတာ့အဆင့္ျမင့္တ့ဲ မိမိရဲ႕အရည္အခ်င္းေကာင္းေတြကို ပိုျပီးသံုးရတ့ဲအလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႔မလုပ္ဘဲေနတာ၊ အဆင့္နိမ့္တ့ဲ သက္သာတ့ဲအလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ေနတာဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆင့္အတန္းႏွိမ့္လိုက္တာပဲ။ အဲဒီလိုလူဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တကယ္ေလးစားတ့ဲစိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အဆင့္အတန္းကို ကိုယ္ႏွိမ့္တ့ဲသူဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုရက္စက္တ့ဲသူပဲ။

💐💐💐

ပိုေကာင္းတာကိုလုပ္ႏိုင္ပါလွ်က္နဲ႔ မလုပ္တ့ဲသူဟာ စိတ္က်န္းမာေရးထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္ေလးစားတ့ဲစိတ္ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ဘဝကိုကိုယ္ ေက်နပ္မႈအျပည့္ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ပိုျပီးေတာ့ေကာင္းတာကိုလုပ္ရမွာ လူ႔သဘာဝရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈ ျဖစ္တယ္။

☄You must do the best that you can.☄

ပိုေကာင္းတာကို တတ္ႏိုင္ပါရဲ႕နဲ႔မလုပ္တ့ဲသူ၊ ကိုယ္တကယ္မလုပ္ခ်င္ဘဲနဲ႔ သူမ်ားအထင္ၾကီးခံရဖို႔ ဦးစားေပးျပီးလုပ္တ့ဲသူ၊ သူမ်ားကိုတုပျပီးလုပ္တ့ဲသူဟာ စစ္မွန္တ့ဲစိတ္ခ်မ္းသာမႈကို မရဘူး။ ေက်နပ္မႈကို မရဘူး။ အဓိပၸာယ္အႏွစ္သာရ ျပည့္စုံတ့ဲဘဝကို မရဘူး။ အသက္ၾကီးတ့ဲအခါ ဘာမွအဖတ္မတင္ ဘာမွေျပာစရာျပစရာ မရွိ။ အခ်ည္းႏွွီးအလဟသ ဘဝကိုျဖဳန္းခ့ဲတ့ဲသူအျဖစ္နဲ႔ ေနရမယ္။ အဲဒီလိုလူဟာ ဥာဏ္ကိုထုတ္ျပီးေတာ့ ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္လုပ္ရတ့ဲအရသာကို မသိႏိုင္ဘူး။ သမရိုးက် လုပ္ရိုးလုပ္စဥ္လုပ္တာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဥာဏ္ပါပါ ပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ရတ့ဲအရသာကို မသိႏိုင္ဘူး။ စိတ္ရႊင္လန္းမႈ၊ အားတက္မႈ၊ တက္ၾကြမႈ မရွိဘူး။ ဘဝရဲ႕အလွ၊ အလုပ္ရဲ႕အလွကို မခံစားႏိုင္ဘူး။🌪🌪🌪

💦ကိုယ့္ဝါသနာနဲ႔ကိုက္တာကိုလုပ္ရမွာပဲ💦

💐💐💐

ကေလးေတြကိုလည္း ငယ္ငယ္ကတည္းက သူတို႔ဝါသနာပါတာကိုအားေပးၿပီး ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္လုပ္ႏိုင္တဲ့သူေတြျဖစ္ေအာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးရမယ္။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက စာသင္ေပးတာဝါသနာပါတယ္။ သိတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ အသက္ (၅)ႏွစ္မျပည့္ေသးဘူး။ ေက်ာင္းမေနရေသးဘူး။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို သူက စာသင္ေပးေနၿပီ။ သူ႔ထက္ႀကီးတဲ့ကေလးေလးေတြကိုေခၚေခၚၿပီးေတာ့ စာသင္ေပးတယ္။ သူ႔အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ဖို႔ေခၚထားတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္က ဆင္းရဲလို႔ေက်ာင္းမေနႏိုင္ဘူး။ ျမန္မာစာ နည္းနည္းေတာ့တတ္တယ္။ ဂဏန္းအေပါင္းအႏုတ္ကို မတတ္ဘူး။ (၅) ႏွစ္ေတာင္မျပည့္ေသးတဲ့ ကေလးက အဲဒီကေလးမေလးကိုေခၚၿပီးေတာ့ လာ… လာဆိုၿပီး အတင္းထိုင္ခုိင္းၿပီးေတာ့ ႏွစ္နဲ႔သံုးေပါင္းရင္ သံုးကိုစိတ္ထဲမွာမွတ္ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္ဆိုၿပီးေတာ့ ေပါင္းခိုင္းတယ္။ သူ သင္ေပးလုိက္တာကိုလက္မခံရင္ မႀကိဳက္ဘူး။ စာသင္ေပးခ်င္တဲ့ ဝါသနာပါတယ္။ သူ ႀကီးလာရင္ ဆရာမႀကီးတစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္။

ဒီလိုကေလးကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေကာင္းေကာင္းျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရင္ အရည္အေသြးျပည့္ဝတဲ့သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ မိဘေတြက ေငါက္မယ္၊ ေအာ္မယ္၊ ရိုက္မယ္၊ သူ မလုပ္ခ်င္တာေတြအတင္းအၾကပ္ခိုင္းမယ္၊ သူ႔ဝါသနာနဲ႔ကိုက္တာကို လုပ္ခြင့္မေပးဘူးဆိုရင္ သူဟာ အေကာင္းဆံုး အေတာ္ဆံုးသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြက ေဆးကုသေပးခ်င္တဲ့ဝါသနာပါတယ္။ ျပဳစုခ်င္တဲ့ဝါသနာပါတယ္။ ေနမေကာင္းတဲ့သူကို ျပဳစုခ်င္တယ္။ ဒီဝါသနာကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဒီကေလးက ႀကီးလာရင္ဆရာဝန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္းလို႔ရတယ္။ ထို႔အတူပဲ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြက စက္ပစၥည္းေတြနဲ႔ကစားတတ္တယ္။ စက္ပစၥည္းဆိုရင္ စိတ္ဝင္စားတယ္။ ျဖဳတ္ခ်င္တယ္၊ တပ္ခ်င္တယ္။ ဒီလိုကေလးဟာ ႀကီးလာရင္ အင္ဂ်င္နီယာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဟာ စာဖတ္တတ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ေန႔တိုင္းစာဖတ္တယ္။ အဲဒီကေလးဟာလည္း တစ္ေန႔ စာေပပညာရွင္ျဖစ္လာမယ္။ သူ႔ကို စာအုပ္ေကာင္းေတြ မ်ားမ်ားရွာေပးရမယ္။ ဒါက ဥပမာအေနနဲ႔ ေျပာတာပါ။

💐💐💐

ဘုန္းႀကီးငယ္ငယ္တုန္းကလည္း တရားစာေပကို ဝါသနာပါတယ္။ တရားထိုင္ခ်င္တယ္။ ပါဠိစာေပေတြဖတ္ရရင္ အရသာရိွတယ္။ အသံေလးေတြထြက္ေနရတာကိုက ပါးစပ္ထဲမွာအရသာရိွတယ္။ ကိုယ္ကသာဝါသနာပါေနတာ၊ မိဘေတြကေတာ့ ေလာကီပညာေရးႀကီးပြားေအာင္ျမင္ေအာင္ သူတို႔တတ္ႏိုင္သေလာက္ သူတို႔ေမတၱာ သူတို႔ေစတနာေတြနဲ႔ အေထာက္အပံ့ေပးပါတယ္။ ေပးေပမယ့္လည္း ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ငါနဲ႔အကိုက္ဆံုးဟာဒါပဲဆိုတာ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ မိဘေတြကအတင္းခိုင္းလို႔ သူတို႔လုပ္ခုိင္းတဲ့ကိစၥေတြကို လုပ္ရတဲ့အခါေတြလည္းရိွပါတယ္။ အေျခအေနအရ လုပ္ခဲ့ရတာေတြလည္းရိွတယ္။ မသိလို႔လုပ္မိတာေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ငါနဲ႔အကိုက္ဆံုးက အခုငါလုပ္ေနတဲ့အလုပ္ပဲလို႔ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ ကိုယ္နဲ႔အကိုက္ဆံုးျဖစ္တာကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ရမယ္။ ဒါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသစၥာရိွတာပဲ။

ကိုယ္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းပင္ပန္း စိတ္ခ်မ္းသာေနတယ္။ ဒီတရားအားထုတ္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ရလို႔ ဆင္းရဲတယ္ စိတ္ညစ္သြားတယ္လို႔ မရိွဘူး။ တစ္ခါတေလ ေနမေကာင္းဘူး၊ အစားအစာလည္း မစားႏိုင္ဘူး။ အနားမွာျပဳစုေပးမယ့္သူလည္း တစ္ေယာက္မွ မရိွဘူး။ လွဲအိပ္ၿပီး ေနတာပဲ။ လွဲအိပ္ၿပီးတရားရႈမွတ္ေနရတာကိုလည္း ေက်နပ္ေနတာပဲ။ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာလည္း တရားအားထုတ္ဖို႔ ဘုရားကမွာထားတယ္။ ဒါလည္း ျဖစ္ေအာင္လုပ္မွာပဲ။ မေတာ္တဆေသသြားရင္လည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတြးၿပီး တရားအားထတ္ေနလိုက္တာပါပဲ။

ကိုယ္တကယ္တန္ဖိုးထားတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ေနတဲ့အခါမွာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါလုပ္ႏိုင္တယ္။ ေတာ္ၿပီလို႔ မရိွဘူး။ အနားယူတဲ့အခ်ိန္လည္း မရိွဘူး။ အခ်ိန္ရိွသမွ် ဒါပဲလုပ္ေနတယ္။ သတိပဌာန္တရားက အခ်ိန္မေရြး၊ ေနရာမေရြးဘူး။ ဒါေၾကာင့္အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္သြားတာ။ ဒီအလုပ္က အခ်ိန္ျပည့္လုပ္လို႔ရတယ္။ တျခားအလုပ္ေတြက တကယ္အခ်ိန္ျပည့္ လုပ္လို႔မရဘူး။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ေနရတာကိုပဲ ဘဝကို ၾကာေလေက်နပ္ေလ ေပ်ာ္ေလပဲ။ အဲဒီလို ကိုယ့္ဝါသနာအထံုဗီဇနဲ႔ ကိုက္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္ရမွပဲ အားသြန္ခြန္စိုက္နဲ႔လုပ္လို႔ရတယ္။

 💢ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိက💢
🍃(မဟာၿမိဳင္ေတာရ)🍃
၏
💧ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးျမင့္မားေစရန္💧
📖 စာအုပ္မွ 📖
✍🏼ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္၊၊✍🏼
Credit. To ဘဝ