ဘြဲ႕ရျပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေသးတ့ဲ မိန္းကေလးတိုင္းသိသင့္တဲ႔အရာ

တကၠသိုလ္ အသီးသီးက ေက်ာင္းၿပီးၿပီး ဘြဲ႕ရလာတဲ႕ကေလးမေလးေတြက
"အမရယ္ သမီးတို႕ ေကာ်င္းသားၿပီးသြားတယ္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္ေနတယ္ ။ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဟင္" လို႕ 
လူကိုယ္တိုင္ တစ္မ်ိဳး ၊ Chat Box က တစ္သြယ္ ၊ Phone နဲ႕တစ္ဖံုနဲ႕ လာလာေမးၾကရင္ တစ္ခုတည္းေသာ အေၿဖကို သာ ေၿဖခ်င္ပါတယ္။
"အရူးမ လုပ္ၾကပါ"
ေနာက္တာမဟုတ္ဘူး။
တကယ္ေၿပာတာပါ။
"အရူးမ" ၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။
ဟိုလုိုလို ဒီလိုလို ေယာင္ေၿခာက္ဆယ္ေတြလုပ္မယ္႕အစား
တစ္စံုတစ္ခုကို စိတ္ႏွစ္ၿပီး ရူးရူးမိုက္မိုက္နဲ႕ကို စြန္႕စားၿပီး ၾကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္။

အထူးသၿဖင္႕ UCSY က သမီးေတာ္ေလးေတြ
Programmer လုပ္ခ်င္တာလား
Developer လုပ္ခ်င္တာလား
Bank မွာလုပ္ခ်င္တာလား
Model လုပ္ခ်င္တာလား
မင္းသမီးလုပ္မွာလား
ေယာက်ာ္းယူခ်င္တာလား
ဒါမွမဟုတ္ အခုၿမန္မာနိုင္ငံမွာ အရမ္းကို Hot ေနတဲ႕
Entrepreneur ပဲ ၿဖစ္ခ်င္တာလား
.................စသၿဖင္႕ စသၿဖင္႕ စသၿဖင္႕ ကိုယ္ဟာကိုယ္ ဘာၿဖစ္ခ်င္တာလဲ ေသခ်ာစဥ္းစားပါ။

ဒီေနရာမွာလာၿပီးေတာ႕ 'သူငယ္ခ်င္းကေတာ႕ ဒါေလးလုပ္မယ္ေၿပာတယ္ ။ ရည္းစားကေတာ႕ ဘာလုပ္ခိုင္းေနတယ္" ဘာညာ ကြိကြ ေတြ ေခါင္းထဲ သိပ္မထည္႕နဲ႕။
Career ေရြးခ်ယ္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္တစ္သက္လံုးေလွ်ာက္ရမယ္႕လမ္းကို ေရြးခ်ယ္တာပါပဲ။
ကိုယ္နဲ႕ ကိုက္တယ္ ။ ကုိယ္လည္းၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ရဲရဲဝံ႕ဝံ႕သာေရြးလိုက္ၾကပါတယ္။
ဒါဟာ ခင္ဗ်ားေလးတို႕ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အခြင္႕အေရးပဲ။
ဒါကိုမွ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ တားၿမစ္ၿခင္းခံရတယ္ဆိုရင္ လူအခြင္႕အေရးခ်ိဳးေဖါက္ခံရတာပါပဲ။
ဒါဟာ ခင္ဗ်ားတို႕ကို မေလးစားတာ ၊ ေစာ္ကားတာ ၊ အထင္ေသးတာ ၊ မယံုၾကည္တာ။
ဒီလိုေတြ အၿဖစ္မခံၾကေစခ်င္ဘူး။

ေရြးၿပီးရင္လည္း
ေအာင္ၿမင္ေအာင္သာ ရူးသြပ္လိုက္ၾက။
အေတာက္ပဆံုး လင္းလက္လိုက္ၾက။
အၿမင္႔မားဆံုး ပ်ံသန္းလိုက္ၾက။

လူတကာေလွ်ာက္တဲ႕ လမ္းမဟုတ္ေတာ႕ ၾကမ္းတမ္းမွာေတာ႕ အာမခံတယ္။
ပံုမွန္ထက္ပိုၿပီး ပင္ပန္းမယ္ ။ ခက္ခဲမယ္ ။ ဆင္းရဲမယ္။

ေသခ်ာတာကေတာ႕ ခင္ဗ်ားေလး တို႕သာ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ရာကို
စိတ္အားထက္သန္စြာ ရူးသြပ္လိုက္တာနဲ႕ ဘာပဲ ၾကံဳၾကံဳ ေအာင္ၿမင္မွာခ်ည္းပဲ။

သတင္းေလးတစ္ခုေပးခ်င္တာက
ဒီနိ္ုင္ငံ ရဲ႕ နယ္ပယ္အသီးသီးမွာ
အမ်ိဳးသမီး Top Level ေနရာေတြေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ား
လူလြတ္ေနေသးတယ္ဆိုတာပဲ။

သာမန္ Level ေတြလား ?
လူေတြမ်ားလြန္းလို႕ ေနရာေတာင္မေလာက္ဘူး ဟယ္။
က်ပ္ညွပ္ေနတာပဲ။

နိုးအေနနဲ႕ ကတိေပးနိုင္တာတစ္ခုကေတာ႕
"ရူးသြားေအာင္ၾကိဳးစားရင္ ထူးၿခားစြာ လင္းလက္ေတာက္ပလာပါလိမ္႔မယ္"။

အားလံုးပဲရူးနိုင္ၾကပါေစ။

credit to Ma Khin Myat Noe